Ouders boeken succes waar artsen het opgeven!

In feite staan artsen met lege handen tegenover autistische aandoeningen. Ze vertellen ons dat het een ongeneeslijke, aangeboren aandoening is en dat er nog meer onderzoek nodig is om echt te begrijpen wat er aan de hand is. Men weet niet exact wat het inhoudt – elk autistisch kind is weer verschillend - of wat nou precies de oorzaak ervan is.

Ouders die bereid zijn hun observaties, hun gevoel  en  gezonde verstand  serieus  te nemen weten dat steeds beter. Sterker nog, er zijn er die ons niet alleen deelgenoot kunnen maken van hoe hun kind na vaccinatie wegzakt in autistisch gedrag maar ook hoe het kind opknapt als ze met voeding, supplementen en alternatieve therapieën aan de slag gaan. 

Ik heb met stijgende verbazing en bewondering zitten luisteren naar onderstaande ervaring. Bravo voor de vaders en moeders die niet gaan zoeken naar erkenning waar ze het niet vinden. Artsen op het consultatiebureau zullen nu eenmaal niet graag toegeven dat die prikken… hmmmmm … misschien toch niet deugen? Of medicijnen zoals ritalin misschien .. ….nou echt genezen, nee, dat kan niet. 

Maar hebben we externe erkenning nodig? Moeten we dingen doen die niet goed voelen of genoegen nemen met: ‘Het valt niet te genezen?’ Sommige ouders beseffen dat we niet hoeven te wachten op begrip en ook niet op goedkeuring; we kunnen lezen en er is genoeg informatie beschikbaar voor wie op zoek gaat. En misschien nóg belangrijker – we kunnen elkaar ondersteunen. De eerste succesvolle ervaringen in het terughalen van kinderen die na vaccinatie wegzakten in een of andere autistische aandoening zijn al geleefd. We weten dát het kan – stapje voor stapje - en we weten steeds beter hóe het kan. Dank, dank, dank Alex - voor jullie inspirerende verhaal en je bereidheid om je kennis en ervaring met ons te delen. 

Het verhaal van Alex 

Alex vertelt: “Ons zoontje heeft alle vaccinaties gekregen tot aan de BMR met 14 maanden. Tot 10, 11 maanden ging het goed; hij was vrolijk, keek je aan, begon woordjes te zeggen, dag zwaaien, handjes klappen, papa, mama - al dat soort dingen gingen allemaal prima. Toen hij een maand of 10 was merkten we dat hij niet meer stil kon zitten en na de BMR is hij heel snel in regressie geraakt. Het zal waarschijnlijk niet alléén de BMR geweest zijn, maar het was wel de druppel die de emmer heeft doen overlopen. 

Mijn vrouw had het gelijk in de gaten. Een paar dagen na de prik begon hij rondjes te draaien en stopte kort daarna met spelen. Ging fladderen met zijn armpjes en toonde geen emotie meer. Heel vreemd. Als je in zijn ogen keek - als hij je al aankeek - zag je dat er geen leven meer in zat. Hij keek dwars door je heen. Het ging van kwaad tot erger en op een gegeven moment zat hij maar in zijn stoeltje als een zombie voor zich uit te staren. Er konden tien man de kamer binnenkomen, maar hij keek niet op of om. Als ik pal voor hem stond of met mijn hand voor zijn ogen heen en weer ging kwam er geen enkele reactie. We hadden geen flauw idee wat er aan de hand was en legden ook nog niet de link naar het vaccin, maar voelden natuurlijk wel dat dit niet klopte. Hij werd afstandelijk, wilde niet meer op schoot zitten, niet geknuffeld worden.. Hij was helemaal de oude niet meer. 

Hoewel we ongerust waren hadden we in eerste instantie iets van: laten we maar even afwachten. Motorisch gezien ontwikkelde hij zich nog door - hij ging nog wel staan en lopen, maar speelde niet meer. En het lopen ging heel moeizaam; hij viel telkens omver, net alsof hij onder de drugs zat. Na twee, drie maanden van handjes fladderen, rondjes draaien en geen enkele interactie, viel voor het eerst het woord autisme. De angst sloeg ons om het hart, maar we konden er niet langer omheen. Nog steeds niet wetende wat de oorzaak zou kunnen zijn begonnen we te speuren op het internet. 

Zoekt en gij zult vinden.. 

Er is heel veel te vinden over autisme. Mijn vrouw ontdekte op een forum een artikel waarin stond dat als je melk weglaat dit hele positieve effecten heeft voor meer dan de helft van de kinderen met een autistische aandoening. Milan dronk veel melk en at daarnaast ook nog eens yoghurt, kaas, vla en dergelijke. We wilden het proberen en hebben de zaterdag daarop de hele dag geen enkel melkproduct gegeven. De volgende ochtend werd hij wakker, liep de huiskamer binnen en hij keek om zich heen alsof hij voor de allereerste keer die kamer binnen kwam. Van de een op de andere dag was het alsof hij opnieuw keek – de zombie was niet meer! 

We waren helemaal lyrisch, want het was zo bijzonder en zo snel hadden we het niet verwacht. We gingen natuurlijk door met het vermijden van melkproducten en na een week stopte hij met rondjes draaien. Toen dat gebeurde was dat voor mij 100% het bewijs dat het autisme van ons zoontje iets lichamelijks was. Tot dan toe dacht ik dat het aangeboren was en je ‘er maar mee moet leren leven’. ‘Het valt niet te genezen’, is zo’n opmerking die je vaak hoort. Zo van: ‘Doe maar wat therapie en als hij ouder wordt gaat het misschien iets beter, maar over gaat het nooit.’ Toen we zagen dat hij stopte met rondjes draaien was dat de aftrap om al onze ideeën over autisme los te laten en gigantisch het onderzoek in te duiken. Ik kwam de site www.hoop.nl tegen. Hier zit een Nederlands-Belgische yahoo-groep aan verbonden van ouders die kennis verzamelen over autisme en dat met elkaar delen. 

Er is dus wel degelijk een verband tussen BMR-vaccinatie en autisme 

‘leaky gut syndrome’ 

Ik wil altijd van alles weten hoe het kan of komt en heb veel sites bezocht. Ik kwam er al snel achter waarom het weglaten van melk zo’n verschil maakt. In het kort komt het erop neer dan ons zoontje een ‘leaky gut syndrome’ heeft; een permeabele darmwand. Voor mij is zo’n ‘lekkende darmwand’ voor 100 % het gevolg van de BMR vaccinatie. Ik heb het boek ‘Callous disregard’ van Andrew Wakefield gelezen en daarin wordt het helder uitgelegd. Wakefield is een Engelse maag-darmspecialist en auteur van meer dan 130 wetenschappelijke artikelen. Hij kwam er achter dat er een link bestond tussen de BMR en een nieuwe vorm van darmontstekingen bij kinderen die allemaal een vorm van autisme hadden ontwikkeld en heeft hier wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Toen de onderzoeksresultaten die hij naar buiten bracht een kanttekening plaatsten bij het BMR vaccin, is hij verguisd en vernederd, zijn medische titel kwijtgeraakt en vervolgens uitgeweken naar U.S.A om daar verder te gaan. De medische wereld wil er niets van weten, maar ouders kunnen in grote getale getuigen van het ontstaan van ‘regressief autisme’ vrijwel direct na de BMR. Er is wel degelijk een verband. Maar goed, hoe er met artsen omgegaan wordt die ingaan tegen het medisch dogma is een hoofdstuk apart. 

Simpele maatregel met opmerkelijke resultaten 

Om terug te komen op het ‘leaky gut syndrome’, we ontdekten vrij snel dat het een combinatie is van melk en gluten. We zijn begonnen met het weglaten van melk uit het dieet en daarna hebben we dit uitgebreid met een glutenvrij dieet. Je kunt ook nog de koolhydraten weglaten, maar dat hebben we nog niet uitgeprobeerd. Het komt erop neer dat Milan melk niet goed kan verteren en de eiwitten (ook wel caseinen genoemd) die in melk zitten, omgezet worden in morfine-achtige peptiden. Die gaan door zijn darmwand heen omdat die zo doorlaatbaar is als een zeef. Ze komen eerst terecht in de bloedstroom, en lekken dan door de bloed-hersenbarrière de hersenen in, waar ze zorgen voor morfine-achtige symptomen. Oftewel, het lijkt wel of hij onder de drugs zit. Deze verklaring heb ik in een uitgebreidere versie gelezen onder andere in het boek van Wakefield en het klopte tot in de details met wat we in de praktijk gezien hebben bij ons zoontje. 

Verandering van dieet 

Ik ben geen professor maar één en één is twee.. en als je het snapt is het uiteindelijk simpel. Op het moment dat je die melk weglaat heeft hij nog steeds een permeabele darmwand. Het is dus (nog) niet genezen, maar je kunt wel een aantal symptomen wegnemen door de melk weg te laten. Hetzelfde geldt voor gluten (het eiwit van tarwe) en het resultaat was dat Milan weer wakker werd, zeg maar. Hij had nog steeds andere autistische symptomen, maar was in ieder geval niet meer zo’n zombie. Hij viel niet zo vaak meer om en binnen een aantal weken ging hij normaal lopen en daarna zelfs hardlopen. En hij kreeg ook weer aandacht voor zijn omgeving en begon dingen vast te pakken en dergelijke. Het was een relatief simpele maatregel die een enorm verschil maakte. 

We zijn bij de kinderarts geweest en hebben dit hele verhaal verteld, maar ze wilde er niets van weten. Dit zou toeval zijn en we zouden weer melk moeten geven om te kijken of hij weer slechter zou worden enz. enz. Om een lang verhaal kort te maken, het is niet wat zij geleerd heeft, dus klopt het niet. Op het consultatiebureau hebben we tegen de arts gezegd dat we geen enkele vaccinatie meer willen geven omdat wat ons betreft de vaccinaties de oorzaak zijn van het autisme van ons kind. Ze hoorde het aan maar ging er niet op in. Als we er weer heen gaan zegt mijn vrouw altijd: “Houd je in daar… het heeft geen enkele zin ..’ Frustrerend, want ik denk dat een verandering in het dieet voor enorm veel autistische kinderen kan werken. Het valt in ieder geval heel makkelijk te proberen en dan weet je het snel genoeg. Maar een heleboel mensen komen er niet op om zelf te gaan zoeken en je moet echt zelf achter dit soort dingen komen. Geen enkel consultatiebureau, of kinderarts die je erop attendeert. 

Ouders helen en delen 

Toen ik lid werd van ‘Hoop’ heb ik een post geplaatst waarin ik mijn ervaring deelde en het werd opgepakt door iemand die me later belde en zei: ‘Ik las je verhaal en als je ervoor open staat wil ik je graag helpen.’ Deze man had een autistisch zoontje dat erger aangetast was dan Milan en hij had ‘alles geprobeerd wat er te vinden is’. Ik heb verschillende keren met hem gesproken en kon mooi van zijn ervaringsdeskundigheid op het gebied van biomedische interventie gebruik maken. Zo ontdekte ik dat er heel wat mogelijkheden zijn die ingezet kunnen worden bij autistische kinderen als je ervan uitgaat dat er sprake kan zijn van biologische (lichamelijke) oorzaken. Het boek ‘Children with starving Brains’ van Jaquelyn McCandless is de bijbel van de biomedische interventie. De hoopvolle boodschap is dat autisme een behandelbare aandoening is en dat talloze kinderen ervan genezen. Ze inventariseert verschillende oorzaken en triggers van autisme; bv. pesticiden en zware metalen in vaccins en geeft criteria om te komen tot een adequate behandeling. Een geweldige bron van informatie en zo kwamen we beetje bij beetje steeds meer te weten. 

Verstoorde darmflora 

Veel kinderen met autisme hebben bijvoorbeeld een chronisch diarree probleem en de grote boosdoener is een verstoring van de darmflora (slechte bacteriën hebben de overhand). Resultaat daarvan is ook dat ze enorm last hebben van schimmels in de darmen die voor een heleboel ellende zorgen. Het zijn dingen die je kunt testen en weer in balans kunt brengen. Bij het ELN (Europees Laboratorium voor Nutriënten http://www.europeanlaboratory.nl/) hebben we een hele rits testen laten doen. 

Urine en ontlasting op het vóórkomen van schimmels en bacteriën. Elementen onderzoek op het haar om de aanwezigheid van zware metalen vast te stellen, testen op schimmels, vitamine indicatoren, metabolismestatus enz. Je kunt de processen in het lichaam helemaal doorlichten; klopt de huishouding van aminozuren, van vitaminen, van mineralen en ga zo maar door. Bij autistische kinderen zijn er gigantische afwijkingen. Vaak hebben ze een groot vitamine B 12 tekort, te weinig magnesium en/of een gebrek aan zink. Hun verbrandingscyclus loopt niet lekker en afvalstoffen kunnen ze niet goed verwerken – er klopt allemaal geen fluit van. 

Voedingssupplementen en natuurlijke voeding 

Aan de hand van de testen zijn we begonnen met supplementen. De huisarts en de kinderarts waren op de hoogte, maar hadden er helemaal niets mee. Ik dacht: ‘Laat ik het zelf maar uitzoeken’, want het ontbreekt ze simpelweg ook aan kennis over dit soort zaken. Aan de hand van de testen, de adviezen van die ouder die me naar aanleiding van mijn post op het forum van ‘Hoop’ gebeld had en onze eigen intuïtie en gezond verstand, zijn we van start gegaan met voedingssupplementen en natuurlijke producten om tekorten aan te vullen. We zijn begonnen met het toevoegen van mineralen en vitamine B12. Daarna probiotica in de vorm van Kefir (dat is een soort yoghurt met bacteriën die nodig zijn voor een goede spijsvertering) vervolgens grapefruit seed extract, ook een natuurlijk middel dat ingezet kan worden tegen schimmels, en zo gingen we maar door. Met een schema hielden we bij wat hij slikte en we keken gewoon wat er gebeurde. 

De hoopvolle boodschap is dat autisme een behandelbare aandoening is en dat talloze kinderen ervan genezen

Kleine en grote overwinningen 

Eigenlijk is vanaf het moment dat we gestopt zijn met melk tot nu aan toe alles wat we met Milan gedaan hebben een aaneenschakeling geweest van grote en kleine overwinningen. ‘Alleen maar’ met natuurlijke producten of therapieën. Naast de veranderingen in zijn dieet en het aanvullen van voedingstekorten hebben we ook nog hyperbare zuurstof therapie gedaan. Mijn vrouw heeft elf sessies met hem in een zuurstoftank gezeten en het resultaat was een sprong in de interactie. Hij ging je aankijken en we hadden weer meer contact, een prachtig groeimoment. We hebben ook met CEASE, de homeopathische benadering van Tinus Smits en met een aantal sessies EML (Emerging Body Language, een heel lichaamsgerichte therapie) hele goede resultaten bereikt.

Je kunt je wel volproppen met vitaminen, maar als het lichaam het niet kan opnemen, heb je er natuurlijk niets aan